Rubiaes - Redondela

Verslag van 15/9
Het regent behoorlijk en we wachten even tot he t wat minder word. Hierdoor zijn we pas om 9.30 uur weg.
Met zijn allen heerlijk ontbeten. Marlene is een leuke jonge vrouw, en lerares drama, dus wij zitten goed.
Het word en hele mooie rustige tocht van maar 15 km.
Een mooie ruime Alberge, gerund door de padvinders, aan de voet van een prachtig vesting stadje, genaamd, Valencia.

16/9
Van Valenca naar O Porino is eigenlijk niet zo' n zware tocht maar voor ons wel gezien de vermoeide ledematen. Er gaan een aantal mensen met het openbaar vervoer. De verleiding is groot om dat ook te doen, maar we willen graag gewoon verder. We mogen sowieso niet omdat we binnen de 100 km voor Santiago zitten. We passeren de Spaanse grens. Er word heel veel regen voorspeld. Lang leven Galicië.

17/9
In de bar ontbeten, om 9.00 uur weg. De regen spullen moeten bovenaan want er staat ons wat te wachten. Jacobus is ons goed gezind, telkens als het regent zitten we binnen. We lopen een prachtige route, jammer dat ik de foto' s niet doorgestuurd krijg.
We lopen een groep voorbij, waarvan een dame in de struiken zit. Er word geroepen dat wij eraan komen, en er klinkt gegil in de bosjes, waardoor iedereen meteen weet waar ze zit. Later blijkt dat ze toen er geroepen werd, wilde stoppen met plassen, maar dat ging niet meer. Resultaat in de broek geplast, vandaar de gil. Elke keer als we haar tegen komen, heeft ze het erover. Amaiamai zou Ann zeggen. Ann en Maay zijn door het ziek zijn van Ann een eindje vooruit met de bus, anders zijn ze niet meer op tijd.Het is steeds een hele klim om uit een dorpje te komen. Inmiddels heeft Rein een soort hout greep ontwikkeld, waardoor we samen veel gemakkelijker klimmen. Goede uitvinding,alleen voor de hele stijlen stukken. Hij is sowieso bezorgd en alles word voor me aan gesleept. Als ik daar maar niet teveel
aan ga wennen haha.
Ik heb een heerlijk maatje, mag ook wel eens gezegd. Ook nieuw: na de douche, alles los in de blouse. Ook zijn we blij nog zo gezond te zijn, dat we dit mogen doen. Wel gooien we af en toe lachend al onze pillen bij elkaar, maar het gaat goed.
Uiteindelijk komen we aan in Redondela. We slapen in de plaatselijke bieb en museum, waar op dit moment ook een expositie is. Wij slapen om het hoekje. Adios Amigo' s